KILKA SŁÓW O TYCH, CO WRACAJĄ DO POLSKI. I O TYCH, CO ZOSTAJĄ W UK.

Photo by Thành Alex on Unsplash

Życie ma to do siebie, że pisze różne scenariusze. Wielu z nas ułożyło sobie życie w UK, inni wrócili do Polski po latach, a jeszcze inni nie wytrzymali w UK nawet kilku miesięcy. Wszyscy jesteśmy odrębnymi istotami ze swoim problemami, ze swoimi osobowościami i talentami. Każdy z nas prawdopodobnie w innym sposób przyjmuje zachodzące w naszym życiu zmiany.

Wielu z nas chce wrócić do Polski. Tęskni za rodziną, za znajomymi, za Polską. Pobyt w Wielkiej Brytanii uświadomił im, że w życiu ważne są chwile spędzone przy kawie z najbliższymi. Że domek na wsi, w spokoju, z drzewem posadzonym w ogrodzie, już im wystarcza. Że nie trzeba walczyć ze światem, z przeciwnościami. Że jednak można przejść przez życie spokojnie, skupić się na otaczających nas małych przyjemnościach, na dniu dzisiejszym. Życie w Wielkiej Brytanii pozwoliło im ruszyć do przodu. Doceniają to, co zdobyli na emigracji. Często byli w stanie zarobić pieniądze na start w Polsce, na biznes, na dom. Zdobyli doświadczenie, nauczyli się języka. Poznali wielu nowych, wspaniałych ludzi. Ale mają już dość. Mają dość świąt spędzanych w pracy lub w samotności w domu. Mają dość rozmów z najbliższymi tylko przez Skype. Mają dość życia w UK. Mają dość wszechobecnej inności. Chcą się zatrzymać, wciągnąć głęboko powietrze i znowu poczuć się jak w domu. W domu – u siebie.

Inni natomiast ułożyli sobie życie w UK. Mają stabilną pracę, dom z ogródkiem i dzieci, które nie pamiętają jak to jest mieszkać w Polsce. W Wielkiej Brytanii czują się jak u siebie i nie chcą wracać. Często mają tu rodziny, z którymi spędzają święta więc w żaden sposób nie czują się samotni. Założyli firmy, znaleźli przyjaciół, uwielbiają angielską kulturę i lubią spędzać czas z obcokrajowcami. Są tu też ludzie, którzy dzięki Anglii mieli okazję rozwinąć skrzydła. Mimo, iż są samotni, tak naprawdę czują się dobrze. Robią kariery i cieszą się wolnością, swobodą. Wszystkim tym, co Wielka Brytania oferuje w zanadrzu. Polskę zawsze mają w sercu, jako swoją ojczyznę, ale pokochali również UK. Przerażają ich zmiany polityczne w Polsce, urzędowe zacofanie. Ogólnie wszystko to, co doprowadza emigrantów do wściekłości. Ponure miny w sklepach i w urzędach, brak sensownych przepisów prawnych. Utrudniony ruch samochodowy. Z kolei doceniają Wielką Brytanię, jako miejsce, gdzie oprócz wysokich zarobków, niskich cen oferuje coś więcej. Stabilizację, bezpieczeństwo i jakąś taką prostotę życia. Nie chcą wracać do Polski. Czują, że UK jest dla nich miejscem na Ziemii.

Osobiście rozumiem i jednych i drugich. Znam osoby, które wróciły do Polski i są szczęśliwe. Znam też tych, którzy o powrocie nie chcą nawet słyszeć. Nie oceniajmy, nie piętnujmy się nawzajem. Każdy z nas jest inny, każdy z nas miał inne doświadczenia w życiu w Polsce i każdy ma inne doświadczenia z pobytu w UK.
Irytują mnie potyczki słowne pomiędzy tymi, którzy chcą zostać a tymi, którzy zdecydowali się na powrót.
Nie oszukujmy się, każdy dąży za swoim szczęściem. A że jest wiele definicji szczęścia, stąd wiele tysięcy różnych rozwiązań. Dla niektórych istotne są relacje międzyludzkie. Dla innych możliwości rozwoju. Jedni uważają, że w Polsce mogą ułożyć sobie życie i rozwinąć karierę, inni natomiast myślą, że jest to niemożliwe. Jedni kochają Polskę z jej wadami, inni nie potrafią w niej żyć. Jedni czują się obco w Wielkiej Brytanii, inni natomiast czują się jak u siebie. Jedni są zwolennikami polskiej służby zdrowia, inni natomiast twierdzą, że ta angielska ma w sobie więcej praktyczności. Najważniejsze jest, by podążać za swoim sercem, w zgodzie z rozumem. Dążyć do realizacji swoich marzeniami. I nieważne jak Twoją decyzję oceniają inni. To Ty oceniasz, gdzie znajduje się Twój dom i to Ty jesteś odpowiedzialny za wszelkie podjęte kroki. Ważne jest, byś odnalazł swoje szczęście.

Spodobał Ci się mój artykuł? Zapraszam do przeczytania innych.
Na przykład tego: http://www.emigrantkanazachodzie.pl/2018/04/basn-o-macierzynstwie.html

Będę również wdzięczna za wszelkie komentarze.

Nie zapomnij odwiedzić mnie na facebooku :)
https://www.facebook.com/Emigrantka-na-zachodzie-155562471834183/